Pisoar bi trebao imati svoje mjesto u svakoj kupaonici ili WC-u za goste. Njima je potrebno samo dvije litre vode po ispiranju, a nekima samo jedna litra. Kod standardnih zahoda, za svako ispiranje se potroši šest do devet litara vode. Pisoar mora biti dizajniran tako da bude što manje prskanja prilikom mokrenja. Proizvođači stoga podliježu strogim ograničenjima kada dizajniraju pisoare. Razvijen je veliki broj modela, tako da svatko može izabrati dizajn koji mu odgovara. Obično se montiraju na zid, ali postoje i podni modeli. Ako razmišljate o ugradbenom zidnom pisoaru, potrebni su posebni elementi za montažu. Prate ih poluupušteni pisoari, koji impresioniraju svojim izbočinama koje štede prostor, jer su neki od njih integrirani u prednji zid. Elegantno su rješenje, posebno u skučenim toaletima za goste. Kao i WC školjke, pisoari su uglavnom izrađeni od sanitarne keramike. Ovaj materijal se lako čisti i gotovo je neuništiv. Stoga su pisoari od nehrđajućeg čelika ili plastike rjeđi – najčešće ih ima u javnim zahodima. Pisoar obično ima ispiranje vodom, no postoje i modeli koji ne zahtijevaju upotrebu vode ili kemikalija. Voda se ispire ručno ili beskontaktno. Protok vode aktivira se infracrvenom tehnologijom. Koristi se u vrlo posjećenim toaletima, a ispiranje se obavlja u redovitim intervalima. Pisoari su često opremljeni ventilom za ispiranje. Njihova prednost je što nema potrebe za vodokotlićem. Pomoću ventila za ispiranje potrebna voda se pod visokim pritiskom uvlači izravno u pisoar, što ponekad uzrokuje prilično glasne zvukove. Postoje i ručni otpuštači pisoara koji se aktiviraju pneumatski ili bez kontakta. Pisoari s elektroničkim upravljanjem posebno su korisni u javnim zahodima kako bi se osigurala barem minimalna razina higijene. Elektronička kontrola pisoara također je higijenska jer je nema potrebe dirati.